राजपूत शासक आणि त्यांचा काळ ( मध्ययुगीन भारताचा इतिहास )

 


राजपूत शासक आणि त्यांचा काळ

भारतीय इतिहासातील राजपूत शासक हे पराक्रमी, साहसी, व संस्कृतीसाठी प्रसिद्ध होते. राजपुतांनी भारताच्या विविध भागांमध्ये राजवटी स्थापून देशाच्या सांस्कृतिक आणि राजकीय इतिहासाला मोठे योगदान दिले आहे. खालील लेखामध्ये तोमर, अगपाल, चौहान घराणे, व पृथ्वीराज चौहान या शासकांबद्दल सविस्तर माहिती दिली आहे.


1. तोमर वंश (बाराव्या शतकाच्या सुरुवातीपासून 1165 पर्यंत)

तोमर वंश हा दिल्ली व आसपासच्या प्रदेशात राज्य करणारा प्रमुख राजपूत वंश होता. या वंशाची स्थापना 8व्या शतकात राजा अनंगपाल तोमर यांनी केली होती. दिल्लीच्या तोमरांनी किल्ले बांधले, जलाशय उभारले, आणि हिंदू धर्म व संस्कृतीला प्रोत्साहन दिले.

मुख्य वैशिष्ट्ये:
  • दिल्लीच्या स्थापना: अनंगपाल तोमर यांना दिल्लीचे संस्थापक मानले जाते. त्यांनी दिल्लीचा लोहमहाल किल्ला बांधला, जो आज लाल किल्ल्याच्या जवळ होता.
  • अर्जुन महाल व जलाशय: या वंशाने पाणी व्यवस्थापनासाठी तलाव व जलाशयांची निर्मिती केली, ज्यापैकी काही अजूनही प्रसिद्ध आहेत.
  • तोमरांचा पतन: 1165 च्या आसपास दिल्लीवर चौहान घराण्याने ताबा मिळवला आणि तोमर वंशाचा अस्त झाला.

2. अगपाल (1130-1145)

अगपाल हे तोमर वंशाचे महत्त्वाचे शासक होते. त्यांनी आपल्या कारकिर्दीत दिल्लीच्या संरक्षणासाठी नवीन उपाययोजना केल्या आणि आपल्या राज्याला बलवान बनवले.

त्यांचे योगदान:
  • अगपाल यांची कारकीर्द लहान असली तरी त्यांनी आपल्या राज्याला मजबूत करण्यासाठी विविध धोरणे राबवली.
  • त्यांनी स्थानिक राजांशी मैत्रीपूर्ण संबंध ठेवून आपल्या राज्याचा विस्तार केला.

3. चौहान घराणे (1165-1192)

चौहान घराणे उत्तर भारतातील सर्वात पराक्रमी राजपूत घराण्यांपैकी एक होते. या घराण्याने अजमेर आणि दिल्ली येथे आपले राज्य प्रस्थापित केले.

मुख्य शासक व त्यांचे योगदान:
  • राजा अजयपाल चौहान: त्यांनी अजमेर येथे चौहान राजवटीची स्थापना केली. अजमेर हे त्यांचे प्रमुख ठिकाण होते.
  • विकास कामे: चौहान घराण्याने धार्मिक स्थळे, किल्ले, व जलाशय बांधले.
  • राक्षक युद्ध: मुसलमानी आक्रमणांपासून भारताचे संरक्षण करण्यासाठी चौहान शासकांनी पराक्रमी लढाया केल्या.

4. पृथ्वीराज चौहान (1178-1192)

पृथ्वीराज चौहान हे भारतीय इतिहासातील सर्वात प्रसिद्ध राजपूत शासकांपैकी एक होते. ते अजमेर व दिल्लीचे शासक होते. त्यांना "राजपूत योद्ध्यांचा शिरोमणी" मानले जाते.

त्यांचे शौर्य व कारकिर्द:
  • तराईचे पहिले युद्ध (1191): या युद्धात पृथ्वीराज चौहान यांनी मोहम्मद घोरीचा पराभव केला.
  • तराईचे दुसरे युद्ध (1192): दुर्दैवाने, या युद्धात मोहम्मद घोरीने पृथ्वीराज चौहान यांचा पराभव केला आणि त्यांचा अंत झाला.
  • रासो साहित्य: पृथ्वीराज चौहान यांचे जीवन व पराक्रम "पृथ्वीराज रासो" या महाकाव्यातून वर्णिले गेले आहे.
  • शेवटचा योद्धा: पृथ्वीराज चौहान यांना हिंदू संस्कृतीचे रक्षण करणारे शेवटचे स्वतंत्र राजपूत सम्राट मानले जाते.

राजपूत राजवटींचे महत्त्व:

  1. संस्कृतीचे संवर्धन: राजपुतांनी मंदिर, जलाशय, व किल्ल्यांचे बांधकाम करून कला व वास्तुकलेला प्रोत्साहन दिले.
  2. धर्म व परंपरा: त्यांनी हिंदू धर्माचे रक्षण केले आणि धार्मिक परंपरांना पुढे नेले.
  3. आत्मसन्मान व शौर्य: राजपूतांनी स्वाभिमान, निष्ठा, व शौर्य यांना सर्वोच्च महत्त्व दिले.
  4. परकीय आक्रमणांवर विजय: राजपूत योद्ध्यांनी मुसलमानी आक्रमणकर्त्यांविरोधात पराक्रमाने लढा दिला.


तोमर, अगपाल, चौहान, आणि पृथ्वीराज चौहान हे शासक भारताच्या इतिहासात अजरामर आहेत. त्यांच्या पराक्रमाने व शौर्याने भारतीय संस्कृतीचे रक्षण झाले आणि त्यांचे योगदान आजही प्रेरणादायी आहे. राजपूत इतिहासाचे हे सुवर्ण अध्याय प्रत्येक भारतीयाला अभिमानाने सांगता येतील.


हडप्पा संस्कृती: प्राचीन भारतातील वैभवशाली इतिहास


हडप्पा संस्कृती: प्राचीन भारतातील वैभवशाली इतिहास

हडप्पा संस्कृती, ज्याला सिंधू संस्कृती असेही म्हटले जाते, ही प्राचीन भारतातील पहिली विकसित नागरी संस्कृती होती. ही संस्कृती प्रामुख्याने सिंधू नदीच्या खोऱ्यात वसली होती. 20 व्या शतकाच्या सुरुवातीस हडप्पा आणि मोहेंजोदडो या स्थळांवरील उत्खननामुळे या अद्भुत संस्कृतीचा शोध लागला.


हडप्पा संस्कृतीचा शोध

  • हडप्पा (पंजाब, पाकिस्तान):
    1921 साली, पंजाबमधील रावी नदीच्या काठी रेल्वेमार्ग बांधणीच्या वेळी हडप्पा येथे प्राचीन विटा आणि चित्रलिपीयुक्त मुद्रा आढळल्या.

  • मोहेंजोदडो (सिंध, पाकिस्तान):
    1922 साली मोहेंजोदडो येथील उत्खननादरम्यान चित्रलिपीसारखी अक्षरे असलेल्या मुद्रा आणि अन्य प्राचीन अवशेष सापडले.

या शोधांमुळे एक प्रगत आणि संगठित नागरी संस्कृती अस्तित्वात असल्याचा पुरावा मिळाला.


कालखंड आणि स्थान

हडप्पा संस्कृतीचा कालखंड इ.स. पूर्व 2600 ते 1700 दरम्यान होता. आधुनिक कार्बन  पद्धतीद्वारे हडप्पा संस्कृतीचा कालखंड इ.स. पूर्व 2700 ते 1500 असा ठरविण्यात आला आहे.

सद्यस्थितीत, हडप्पा व मोहेंजोदडो ही स्थळे पाकिस्तानमध्ये आहेत. मात्र, या संस्कृतीचा पसारा भारत, पाकिस्तान आणि अफगाणिस्तानपर्यंत पसरलेला होता.

  • प्रदेश:
    • पश्चिमेला: अफगाणिस्तान
    • पूर्वेला: हरियाणा
    • दक्षिणेला: महाराष्ट्र
    • उत्तरेला: मकरानचा किनारा
      एकूण सुमारे 15 लाख चौरस किलोमीटर क्षेत्रावर ही संस्कृती विकसित झाली होती.

मेहेरगढ आणि हडप्पा पूर्व संस्कृती

  • मेहेरगढ (बलुचिस्तान, पाकिस्तान):
    जाँ फॅन्क्वा जॅरीज आणि रिचर्ड मेडो या पुरातत्त्वज्ञांनी इथे उत्खनन केले.

    • या उत्खननात हडप्पा संस्कृतीच्या उदयाच्या खुणा असलेल्या नवाश्मयुगीन अवशेषांचा शोध लागला.
    • या नवाश्मयुगीन संस्कृतीला टोगाओ संस्कृती असे म्हणतात.
  • रावी किंवा हाक्रा संस्कृती:
    हडप्पापूर्व काळातील या नवाश्मयुगीन संस्कृतीचे अवशेष हडप्पा (पाकिस्तान), कुणाल, भिराणा, फर्माना (हरियाणा) इत्यादी ठिकाणी आढळले आहेत.


हडप्पा संस्कृतीचे वैशिष्ट्य

  1. शहरनियोजन:

    • चौरस पद्धतीने आखलेले रस्ते.
    • विटांनी बांधलेली घरे आणि पक्की गटार व्यवस्था.
  2. व्यापार:

    • सिंधू नदीचा उपयोग व्यापारासाठी केला जात असे.
    • हडप्पा लोक समुद्रमार्गाने मेसोपोटेमिया (सध्याचा इराक) आणि इतर प्रदेशांशी व्यापार करत.
  3. लेखन:

    • हडप्पा लोकांची स्वतःची चित्रलिपी होती. मात्र, ती अद्याप अपठित आहे.
  4. धर्म:

    • मातृदेवता आणि पशुपती यांची पूजा केली जात असे.
    • झाडे, नद्या आणि प्राणी यांना पवित्र मानले जात असे.
  5. उद्योग:

    • मृद्भांडी, हिरेजडित दागिने, वस्त्रे, आणि खेळणी तयार केली जात असत.
  6. कृषी:

    • गहू, बार्ली, वाटाणा, कापूस यांची लागवड.
    • पाळीव प्राणी: बैल, म्हैस, मेंढ्या आणि कुत्रे.

हडप्पा संस्कृतीचा प्रभाव

  • कांस्ययुगीन संस्कृती:
    ही संस्कृती पूर्णतः कांस्ययुगीन होती. त्यांनी तांबे व कांस्य यांचा उपयोग साधनांसाठी केला.

  • इतिहासाचा विस्तार:
    हडप्पा संस्कृतीच्या शोधामुळे भारतीय इतिहासाचा कालखंड इ.स. पूर्व 3000-3500 वर्षांपर्यंत मागे गेला आहे.


हडप्पा संस्कृतीचा अस्त

इ.स. पूर्व 1700 च्या सुमारास या संस्कृतीचा हळूहळू ऱ्हास होऊ लागला. याचे प्रमुख कारणे:

  • सिंधू नदीच्या प्रवाहातील बदल
  • वारंवार आलेले पूर
  • हवामानातील बदल
  • आक्रमणे किंवा आंतर्गत संघर्ष


हडप्पा संस्कृती ही केवळ प्राचीन भारतीय इतिहासाचा अभिमान नाही, तर जगातील पहिल्या विकसित नागरी संस्कृतींपैकी एक आहे. या संस्कृतीचा अभ्यास आधुनिक समाजासाठी प्रेरणादायक आहे, कारण यातून आपल्याला प्राचीन काळातील संगठित जीवन, नागरी व्यवस्थापन, आणि सांस्कृतिक वैविध्य यांची माहिती मिळते.

हडप्पा संस्कृती: प्राचीन भारतीय वैभवाचे प्रतीक!




कालगणना: येशु ख्रिस्ताच्या जन्मापासूनची सुरुवात - प्राचीन भारताचा इतिहास


कालगणना: येशु ख्रिस्ताच्या जन्मावर आधारित इसवी सनाची सुरुवात


कालगणना म्हणजेच घटनांचे वर्षानुसार संकलन व मोजमाप. आज जगभरात वापरली जाणारी इसवी सन प्रणाली येशु ख्रिस्ताच्या जन्मावर आधारित आहे. यामुळेच याला ख्रिस्तीय कालगणना म्हणतात. ही प्रणाली जगभरातील घटनांचे मोजमाप करण्यास सोपी ठरली आहे, कारण सर्व देशांनी या प्रणालीला मान्यता दिली आहे........